مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه شیرین بیان بر ساختار بافت شناسی شاخ رحم و میزان هورمون تستوسترون سرمی در موش های سوری مبتلا به هایپرآندروژنیسم ناشی از سندروم تخمدان پلی سیستیک تجربی

پیش زمینه و هدف: سندروم تخمدان پلی سیستیک (pcos) شایع ترین ناهنجاری آندوکرینی با علتی ناشناخته است که 5 الی 10 درصد زنان را در سنین باروری مبتلا می سازد. قابل استنادترین نشانه برای وجود تخمدان پلی سیستیک، افزایش آندروژن های خونی (هایپرآندروژنیسم) می باشد که باعث ایجاد عوارضی مانند قاعدگی نامنظم، پرمویی، عدم تخمک گذاری، نقص در لانه گزینی و غیره می شود هدف از این مطالعه بررسی اثر شیرین بیان بر عوارض بافتی و هورمونی هایپرآندروژنیسم ایجادشده توسط pcos تجربی می باشد. مواد و روش کار:60 قطعه موش سوری به 6 گروه تقسیم شدند: گروه های کنترل، هایپرآندروژن، تیمار 1 mg/kg)150 (، تیمار 2 mg/kg)300 (، تیمار 3mg/kg)450 (و تجویز شیرین بیان تنها با دوز mg/kg450 صورت گرفت. گروه های هایپرآندروژن و تیمار 21 روز متوالی لتروزول با دوز mg/kg 2 از طریق خوراکی دریافت کردند. گروه های تیماری دو ساعت بعد عصاره را از طریق خوراکی دریافت کردند. بعد از پایان دوره درمان بعد از بی هوشی از حیوانات خون گیری و نمونه های سرمی جهت مطالعات هورمونی تهیه شد. بعد از آسان کشی نمونه های شاخ رحم جهت مطالعات بافتی در نظر گرفته شد. یافته ها: مقایسه نتایج گروه های مختلف نشان داد که در گروه هایپرآندروژن پارامترهای بافت شناسی شاخ رحم شامل قطر، ضخامت دیواره، اپیتلیوم و آندومتر رحم به شدت افت کرده بود. همچنین نتایج حاصل از بررسی آزمایشات هورمونی نیز نشان دهنده افزایش میزان هورمون تستوسترون در گروه های دریافت کننده لتروزول بود. عصاره شیرین بیان توانسته بود اثرات محافظتی نسبی داشته باشد (05/0 p